Θεσσαλονίκη Παρασκευή και13 καραντίνα μέρα 12η. Δευτερο κύμα καραντίνας, η πρώτη του Μάρτη 2020 ήταν πρωτόγνωρη οπότε και κάπως τα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας λίγο μας κράτησαν μέσα και πίσω... Με χειροκριτηματα κι ευχαριστώ!!! (?) Από τις εκρήξεις θυμού και αλληλοκατηγοριας, όλοι λιγότερο ενημερωμένοι η και λιγότερο πάρα.. Μορφωμένοι χωρίς τον καταιγισμό των ειδήσεων οπου καλούμαστε όλοι να διαχειριστουμε. Ο πρόλογος ήταν μάλλον ένα ντοκουμέντο, φακτ εεεε γεγονός βρε παιδί μου για να ασχοληθώ λιγάκι με το θέμα μου που δεν είναι άλλο από την αγένεια. Έτσι λοιπόν χθες το απογευματάκι κι εφόσον έχω περάσει όλη την μέρα μέσα τρώγοντας αλμύρα γλυκά και τούμπαλιν και εφόσον διάβασα, άκουσα μουσική συγιρισα το σπίτι είπα να πάω για λίγη προσωπική άσκηση να κάψω καμία θερμίδα και να ανανεώσω και τα εγκεφαλικά μου κύτταρα..υπάρχει περίπτωση? 😅 Στέλνω μηνύμα στο 13033 μετακίνηση 6 και μπλα μπλα μπλα παίρνω άδεια και ξεκινάω. Συνήθως θελω να φτάσω τα 10 με 12 Χιλ βήματα (ναναι καλά το κινητό που τα μετράει) οπότε και η διαδρομή είναι κάθε φορά μια Αρκετά μεγάλη απόσταση αλλά τελευταία και λόγω της ενημέρωσης ότι όλα τα κρεβατάκια είναι πιασμένα στην περίπτωση που κολλήσεις τον ιό μάλλον θα σε βάλουν κατευθείαν σε σακούλα η έστω κάποιον άλλο για να σωθείς εσύ. Έτσι σκέφτηκα ότι η γειτονιά είναι η καλύτερη λύση από την παραλία .... Χαρωπή και έχοντας πιάσει τον στόχο κοντεύω να φτάσω σπίτι, φυσικά την σκέψη την δικιά μου για νυχτερινό περπάτημα την έχουν αρκετοί ακόμα από Οτι φαίνεται καθώς οι δρόμοι είναι φορτωμένοι με ανθρωπάκια που βγαίνουν να πάρουν αέρα είτε βγάζουν βόλτα το κατοικίδιο.... Να εδώ να σταθούμε! Περπατάω γρήγορα σχετικά σε στενό πεζοδρόμιο οπου όπως έχω ήδη πει η κυκλοφορία σχεδόν χρειάζεται τροχονόμο, στα δεξιά δέντρο μπροστά άνθρωποι, αριστερά σούπερ μάρκετ που με την ράμπα του έχει κλείσει το μισό πεζοδρόμιο από αυτές τις ράμπες που από την μία ανεβαίνεις στο ύψος της εισόδου του μάρκετ κι από την άλλη κατεβαίνεις, μην έχοντας λοιπόν που να περπατήσω ανεβαίνω την ράμπα για να συνεχίσω να την κατέβω για να προσπεράσω κόσμο και να μην πέσω πάνω στο δέντρο, έχοντας ανέβει στο πρώτο επίπεδο της ραμπας βλέπω απέναντι ακριβώς ζευγαράκι γύρω στα 23, δεν έχουν πατήσει ακόμα το πόδι τους στην άλλη άκρη της ραμπας οπότε λέω οκκ τα παιδιά είναι της νέας γενιάς θα περιμένουν ΕΝΑ τονίζω ΕΝΑ δευτερόλεπτο να κατέβω για να ανέβουν για να πάνε στον προορισμό τους που ήταν το σούπερ μάρκετ. Πρώτο το όμορφοκοριτσο ανεβαίνει και ακολουθεί ο νεαρουλης προσπερνωντας με ξυστά σχεδόν σπρώχνοντας με και με δολοφονικό βλέμμα ακούω την όμορφονια να λέει :Οτι Να Ναι ρε!!!!!! Όχι ότι είναι σύνηθες στην πόλη αυτή, ούτε καν στην χώρα αλλά βρε παιδί μου έτσι για το γαμωτο πίστευα πως θα στεκόταν στην άλλη πλευρά για ΕΝΑ δευτερόλεπταο να φύγω από τον δρόμο τους κι ύστερα θα συνέχισουν την πορεία τους κι ήμουν έτοιμη να πω Ευχαριστώ και να κάνω το νεύμα του χεριού όπως συνηθίζεται... #ευγενές #ευγένεια #ευγενικός #ευγενική 🐜
